εὕδουσι δ’ ὀρέων κορυφαί τε καὶ φάραγγες
πρώονές τε καὶ χαράδραι
φῦλα τ’ ἑρπὲτ’ ὅσα τρέφει μέλαινα γαῖα
θῆρες τ’ ὀρεσκῷοι καὶ γένος μελισσᾶν
καὶ κνώδαλ’ ἐν βένθεσσι πορφυρέας ἁλός·
εὕδουσι δ’ οἰωνῶν φῦλα τανυπτερύγων.
Φαράγγια, λόφοι και βουνά, χαράδρες, δες, κοιμούνται
και τα ερπετά της μαύρης γης καθόλου δεν κουνιούνται.
Των μελισσών το γένος δες, στον ύπνο που εγλυκάθη,
τα κήτη μες στης θάλασσας της σκοτεινής τα βάθη,
των μακροφτέρουγων πουλιών το σμήνος που εβουβάθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δεν επιτρέπονται νέα σχόλια.