Χειμέριον μὲν πνεῦμα · φέρει δ’ ἐπὶ σοὶ με , Μυΐσκε,
ἁρπαστὸν κώμοις ὁ γλυκύδακρυς Ἔρως.
χειμαίνει δὲ βαρὺς πνεύσας Πόθος, ἀλλὰ μ’ ἐς ὅρμον
δέξαι ,τὸν ναύτην Κύπριδος ἐν πελάγει.
Αέρας χειμωνιάτικος - με φέρνει μες στο αγιάζι
ο Έρως ο γλυκύδακρυς, Μυίσκε, που μ’ αρπάζει.
Γίνε λιμάνι μου γιατί φουρτούνιασε απ’ τον Πόθο
της Κύπριδας η θάλασσα και σαν το ναύτη νιώθω.
