4. ΣΑΠΦΩ

Δέδυκε μὲν ἁ Σελάνα καὶ Πληιάδες,
μέσαι δὲ νύκτες, παρὰ δ’ ἔρχεται ὥρα,
ἐγὼ δὲ μόνα καθεύδω.

Η σελήνη έχει δύσει και η Πούλια έχει λειώσει -
τα μεσάνυχτα με βρίσκουν μόνη εγώ να ’χω ξαπλώσει.